Ga je binnenkort op vakantie naar Mexico? Dan wil je natuurlijk weten wat hier allemaal te doen is en te zien is. In deze blog hebben we daarom 7 gave hotspots verzameld. Hieronder vind je een handig overzicht. Klik op een van de links om direct meer informatie te lezen over de desbetreffende bezienswaardigheid.
Inhoudsopgave
- Monte Alban
- Palenque
- Vulkaan Popocatépetl
- Nevado de Toluca
- Chichén Itzá
- Teotihuacan
- Witte stranden in Mexico
1. Monte Alban
Historie
Gelegen op een berg op een hoogte van zo’n 400 meter boven de Oaxaca-vallei ligt Monte Alban (‘Mohn-tehahl-bahn’), ook wel bekend als de heilige stad voor meer dan 30.000 Zapoteken; het zijn zeer tot nadenken stemmende en uitvoerig blootgelegde oude ruïnes. Sinds 2000 jaar voor Christus leefden er al mensen in de Oaxaca vallei en tussen 800 en 500 jaar voor Christus was er een opkomst van nieuwe kolonisten die bij ons bekend staan als de Zapoteken. Rond 500 jaar voor Christus begonnen deze kolonisten de top van de berg af te vlakken en bouwden daarop de stad Monte Albán, wat hedendaags een prachtige locatie is om naar af te reizen tijdens je vakantie.
Monte Albán werd niet alleen beïnvloed door de Zapoteken, maar ook door andere culturen zoals de Olmeken. De Olmeekse invloeden zijn te zien in de vroegere beeldhouwwerken; de meer recente maskers en sculpturen zijn terug te voeren naar de Maya’s. Op zijn hoogtepunt in het jaar 300 na Christus kopieerde Monte Albán architectonische ideeën van een andere stad, Teotihuacán, en maakte haar eigen artistieke, spirituele en economische leven in het gebied daar aan ondergeschikt.
In latere jaren daalde Monte Albán in aanzien en in het jaar 800 na Christus zou het gebied zo goed als verlaten zijn geweest. Later kwamen de Mixteken waarvan graftombes zijn aangetroffen vol met waardevolle voorwerpen. De meest bekende daarvan is de ‘tombe 7’, vanwege de prachtige sieraden die daar zijn gevonden.
Gran Plaza
De talloze gebouwen van Monte Albán zijn gecentreerd op het ‘Gran Plaza’, een grote open ruimte ontstaan door het afvlakken van de bergtop. Vanaf dit plein kan men genieten van een prachtig uitzicht op de Oaxaca vallei. Opgravingen hebben al 170 graven blootgelegd plus veel traditionele altaren, piramides en paleizen. In het centrum van het Gran Plaza zijn de tempels met graftombe’s.
Het observatorium (sterrenwacht), in het zuiden van het centrum, werd gebruikt als een grote telescoop maar ook om oorlogsoverwinningen te vieren. De oude geschriften op de muren geven de namen weer van veroverde stammen.
Balvelden
De oude ‘balvelden’, bekend als Juego de Pelota verschillen enigszins van die van de Maya’s en Tolteken. Er zijn geen ‘doel ringen’ en de muren aan de zijkanten zijn schuin. Het balspel had een rituele betekenis en verliezers werden ter dood gebracht als een offer aan de goden. Het spel was niet gemakkelijk: de spelers mochten de bal alleen onder controle houden met hun heupen, schouders, knieën en ellebogen.
Oostkant
Aan de oostkant van het plein zijn tal van altaren en piramides die ooit waren gestuct. De schuine wanden, brede trappen en hellingen zijn allemaal in de typische Zapoteekse stijl en hebben de duidelijke architectuur die ook te vinden is in de pre-Columbiaanse stad Teotihuacan.
Zuidkant
De zuidkant van het plein bevatte een groot aantal stèles (meestal uit één stuk steen of hout gehouwen tabletten of pilaren met daarin gegraveerde voorstellingen). Deze zijn nu te vinden in het Nationaal Museum voor Antropologie in Mexico Stad. In de noordoostelijke en noordwestelijke hoeken zijn stèles te vinden die krijgsgevangenen tonen met hun armen en benen gebonden. Op het platform op de top van de kleine tempel, bekend als de ‘Heuvel III’, heb je een goed uitzicht op de omgeving.
Los Danzantes
Los Danzantes ook wel bekend als het ‘Gebouw van de Dansers’ is een hotspot aan de westkant van het plein. Het is bedekt met grote stenen platen en houtsnijwerk van mensen in vreemde, gekwelde posities. Dit zijn niet de originelen, die kunnen worden gevonden in het museum. De opvallende vloeiende beweging van de figuren heeft de naam Danzantes (dansers) opgeleverd. Dit is slechts een moderne benaming voor het oude en geheimzinnige houtsnijwerk. De vervormde lichamen en gepijnigde uitdrukkingen zouden kunnen wijzen op ziekte of lijden. Wetenschappers denken dat het gaat om krijgsgevangenen.
Noord-platform
Het Noord-platform is een groot labyrint van tempels en paleizen verstrengeld met ondergrondse tunnels en heiligdommen. Er zijn veel reliëfs, oude teksten en schilderingen te ontdekken op de dorpels, kozijnen en wanden. In dit deel van de ruïnes kan men kooplui vinden uit de stad Arrazola die ‘nieuwe’ relikwieën van Monte Alban verkopen.
Tombes
Ten noorden van de Gran Plaza zijn de begraafplaatsen en tombes. De graven bevatten oude teksten, schilderingen en stenen beelden van goden, godinnen, vogels en slangen. De graven zijn soms wel of niet open voor het publiek, maar het is de moeite waard om dit te checken. Van de blootgelegde graven is de ‘Tombe 7’ de meest bekende. Hier zijn zo’n 500 stuks aan gouden, amber en turquoise sieraden aangetroffen maar ook zilver, albast en beenderen kunstvoorwerpen. Deze collectie is te vinden in het Regional Museum in Oaxaca.
Een andere vermeldenswaardige tombe is ‘de 104’, aan de westkant. Deze tombe heeft een prachtige keramische urn boven de ingang, waarop een figuur te zien is zittend op een jaguar troon. In het midden van de hoofdtooi van deze afbeelding is de Zapoteekse regengod Cocijo te zien. Tijdens de opening van het graf in 1937, werd een gewelfde grafkamer ontdekt. Het bevatte een skelet omringd door urnen, parfum potten en andere offers.
Monte Albán is de perfecte plek waar je getuige kan zijn van een geweldige mix van culturen en is zeker een vakantie reis waard.
2. Palenque
Majestueus
Macht en majestueus, woorden die in je op komen bij het zien van Palenque in de Mexicaanse jungle. Het is een plek diep in het hart van Mexico dat de ultieme vlucht biedt naar het rijke Maya verleden. Te samen met een weelderige jungle rondom veel blootgelegde Maya-ruines is het de locatie om het gedoe van de drukke moderne wereld even van je af te schudden en de archeoloog in jezelf te ontdekken.
De stad Palenque
De ruines zijn in het nationale park van Palenque op ongeveer zeven kilometer afstand van de stad Palenque, gelegen in de zuidelijke staat Chiapas. Het is het meest voor de hand liggend om de ruines met de stad als uitvalsbasis te bezoeken. Je kunt het beste het openbaar vervoer gebruiken of een combi (gedeelde taxi) nemen.
Om naar Palenque te komen is ook al een avontuur op zich. Twee van de dichtstbijzijnde luchthavens zijn Villahermosa op twee uur rijden en Tuxtla Gutierrez in San Cristobal de la Casas op vijf a zes uur rijden met de bus. Op beide luchthavens zijn vluchten van en naar Mexico Stad en andere steden binnen Mexico. Ook rijden er bussen vanuit Flores in Guatemala. Deze bus vertrekt om vijf uur ‘s morgens en is zes uur onderweg: kosten ongeveer 30 euro.
Eenmaal in Palenque ben je ‘ondergedompeld’ in een kleine groeiende stad. De bezienswaardigheden en geluiden langs de hoofdstraat, andere straatjes en weggetjes geven duidelijk weer dat je je in een Mexicaans stadje bevindt waar een inhaalslag wordt gemaakt in een moderne wereld. De meeste hotels en accommodaties zijn aan de hoofdstraat zodat het niet moeilijk moet zijn om een kamer te vinden. De prijzen varieren sterk, evenals de kwaliteit. Vraag dus eerst om de kamer te mogen zien voordat je je pesos neertelt. Een luxe kamer kun je al krijgen vanaf ongeveer 15 tot 25 euro per nacht. Een wat minder luxe maar toch redelijk goede accommodatie vind je zelfs al voor 4 euro per nacht. Er zijn ook enkele hotels dicht in de buurt van de ruines van waar je naar het nationale park kunt wandelen.
Lokale keuken
De lokale keuken is in Palenque ruimschoots aanwezig. Het scala aan keuzes is geweldig: talrijke (fiets)karren en kramen langs de weg met een grote verscheidenheid aan verleidelijke hapjes. De meeste hapjes zijn een familie recept en kunnen exotisch, hartig of pittig zijn. Veel restaurants zijn in de openlucht en worden meestal ook gerund door een familie zodat er geen misverstand kan bestaan over de authenticiteit van de maaltijd. In bijna alle gevallen tref je niet alleen zoet, hartig of pittig eten maar is het ook ongelooflijk vers. Veel voedsel wordt daar bereid met specerijen, kruiden en ingredienten uit de regio. Dit levert een ‘smaakpalet’ op dat je nergens anders op de wereld vindt. Je zult merken dat dit voedsel je nog lang in positieve zin zal heugen, ook als je vakantie reis allang voorbij is.
Voorbereiding
Vergeet niet om comfortabele en stevige wandelschoenen mee te nemen. Over het algemeen heeft het park goede paden maar zijn er ook gebieden waar gewone schoenen niet echt comfortabel zijn. Denk ook aan een hoofddeksel tegen de zon, lichte kleding, zonnebrandcreme, voldoende water en insectenwerenden middelen.
Weelderig oerwoud
Bij binnenkomst van het park word je onmiddellijk overmand door een donker, dicht en dik tropisch bladerdak dat de dag bijna verandert in nacht. Dit is spannend en onheilspellend. Dit duurt echter niet lang, want als je doorloopt wordt het snel lichter en ontvouwt zich de pracht van het park: een oneindige weelderige oerwoudbodem van waaruit de Maya-ruines op majestueuze wijze oprijzen.
Ontzag en verbazing
Direct aan je rechterhand zie je achter elkaar drie tempels: Tempel XII (ook bekend als de tempel van de schedel), de Tempel XIII en de Tempel van Inscripties. En verder vind je pal voor je, in al z’n oude koninklijke glorie, het Paleis. Deze piramide is één van de best bewaarde en bestudeerde Maya structuren op onze planeet. Bij alles wat je ziet zul je telkens weer vervuld zijn van ontzag en verbazing.
Hydrofoor
Enkele andere vermeldenswaardige ruines zijn: De Tempel van de Telling en het Maya ‘balveld’ in de Noordelijke groep plus de Tempel van de Jaguar ten zuiden van het Paleis. Ten oosten van het Paleis vind je één van de meest verbazingwekkende vondsten. De Maya’s hadden een aquaduct gebouwd bij de nabijgelegen rivier de Otulum. Terwijl dit op zich zelf al een belangrijke vinding was, beperkten de Maya-ingenieurs ook de stroming van de rivier door een waterbekken te creeren en wellicht de eerste hydrofoor (waterdruk systeem).
Tempel van het Kruis
Aan de andere kant van de rivier zijn meer tempels om te verkennen. Zoals de Temple XIV, de Zonnetempel en twee structuren bekend als de Tempels van het Kruis en de Tempel van het Gelaagde Kruis. De Tempel van het Kruis is één van de meest gefotografeerde en herkenbare Maya overblijfselen. De krachtige fotogenieke ‘presence’ van het gebouw zorgt voor ongelooflijke vakantie foto’s die je voor altijd zult koesteren en waarbij je trots kunt zeggen: ‘Ik ben daar geweest’.
Watervallen
Afreizend naar deze regio zou het nalatig zijn om twee andere fantastische hotspots over het hoofd te zien: de watervallen van Misol-Ha en Agua Azul. De eerste bevindt zich in de rivier de Misol-Ha en is één van de meest indrukwekkende watervallen van Mexico: het water stort zo’n 35 meter naar beneden in een diep koel meertje gelegen in een tropische vegetatie. De waterval is via paden gemakkelijk te bereiken, er zijn borden. Het meertje is ongeveer 14 meter diep en kan aan de voet van de waterval een gevaarlijke stroming hebben. Achter het vallende water zijn grotten die het eenvoudigst zijn te vinden met een goedkope lokale gids.
De tweede voornoemde waterval is in de rivier de Rio Xumul-Ha (rivier van het blauwe water). In het Spaans is dit Agua Azul. Het kolkende water stroomt over een kalkstenen bodem waardoor het water een duidelijke turquoise-blauwe kleur heeft. Tijdens het regenseizoen tussen juni en oktober wordt slib van boven meegevoerd waardoor het water bruinig wordt zodat deze periode minder aantrekkelijk is voor een bezoek. Bij de rivier vind je kraampjes van lokale kooplui. Deze hardwerkende mensen maken deel uit van volkeren die aan de routes naar de waterval hebben gewerkt. Tot slot is een waarschuwing wel op z’n plaats. Het stromende water van de rivier kan bedrieglijk gevaarlijk zijn met onverwachtse onderstromen. Het lijkt niet gevaarlijk maar is het wel waardoor mensen zijn verdronken. Dus bezint eer ge begint zodat je kunt blijven genieten van dit ongelooflijke wonder van de natuur in de weelderige tropische jungle.
Zeker de moeite waard
Terwijl Palenque’s wonderen zowel op natuurlijk als op archeologisch gebied zich als het ware ‘buiten de gebaande paden’ bevinden in vergelijking met de meer bezochte Mexicaanse hotspots, maken ze het tijdelijke ongemak van de reis er naar toe meer dan goed met hun grootsheid, schoonheid en grandeur. Bij een bezoek aan Mexico moet Palenque zeker niet worden overgeslagen. De stad is op zich een vakantie stop van een paar dagen maar waar je je hele leven lang aan zult blijven denken.
3. Vulkaan Popocatépetl
Rokende berg
Na bijna vijftig jaar ‘slapend’ te zijn geweest is Mexico’s tweede hoogste vulkaan, Popocatepetl, sinds 1994 weer actief. Popocatepetl (rokende berg) maakt deel uit van de beruchte Ring van Vuur die delen van Mexico en de Stille Oceaan omvat, het is één van de meest vulkanische gebieden in de wereld. De vulkaan is 5426 meter hoog en is gekoppeld aan de vulkanische ‘tweeling’ Iztaccihuatl, beiden liggen op ongeveer 70 kilometer afstand van de dichtbevolkte hoofdstad Mexico Stad. Tot de jaren negentig was Popocatepetl hoger door gletsjers die zorgden voor een toegevoegde hoogte, maar door de stijgende mondiale temperaturen en de activiteit van de vulkaan zelf zijn de gletsjers sinds 2001 ‘afgetopt’.
Stratovulkaan
Popocatepetl is een stratovulkaan, oftewel een kegelvormige vulkaan opgebouwd uit vele lagen gehard lava. Het is een steile, hoge piek met een krater die zo’n 400 tot 600 meter breed is. Volgens wetenschappers is Popocatepetl (door de omwonenden Poco genoemd) meer dan 730.000 jaar oud en heeft een diameter aan de voet van ongeveer 25 kilometer. De wanden van de krater zijn tussen de 600 en 800 meter hoog. Op het moment is hij dus actief en zie je bij helder weer zelfs vanuit Mexico Stad rook opstijgen vanaf de vulkaan.
Evacuaties
Sinds de komst van de Spaanse ontdekkingsreizigers, begin 1500, heeft de vulkaan 15 grote uitbarstingen gehad, de laatste was in 1947. Vanaf 21 december 1994, na 47 jaar, spuwt de vulkaan weer gas, as en lava uit. Sinds die tijd zijn al meerdere keren uit voorzorg mensen uit de omgeving geevacueerd. Bij de eruptie in 1994 voerde de wind de gas, as en rook zelfs zo ver mee, zo’n 25 kilometer, dat tienduizenden mensen uit de omringende plaatsen hun huizen moesten verlaten. Gevreesd wordt dat in de toekomst het aantal evacuees nog aanzienlijk kan toenemen als de recente activiteiten van Popocatepetl aanhouden. In de wijde omgeving van de vulkaan wonen ongeveer 25 miljoen mensen, met inbegrip van de miljoenen in de metropool Mexico Stad.
Schilderachtige vergezichten
Liefhebbers van wandelen, klimmen, skien of degenen die zich alleen wegens het avontuur op deze ‘rokende reus’ wagen, kunnen rekenen op een schitterende omgeving: dicht beboste vulkaanhellingen en met sneeuw bedekte bergtoppen. Poco is een grote trekpleister voor toeristen met zijn majestueuze hoogte van waaruit bijna constant rook, as en stoom komt. Het biedt schilderachtige vergezichten en schitterende zonsondergangen. Maar het zou pure dwaasheid zijn om Poco te beklimmen als hij ‘fanatiek’ actief is en zijn er andere opties in het zicht van de vulkaan: een bergkam van ongeveer 16 kilometer lang die de berg verbindt met zijn tweeling. Een tocht op deze bergkam is echt een belevenis en een ware uitdaging.
Kloosters
Een andere zeer vermeldenswaardige bezienswaardigheid van de Popocatepetl is een aantal 16e eeuwse Spaanse kloosters gebouwd op de hellingen van de vulkaan. Er zijn er veertien in totaal en bijna allemaal nog in goede staat. Ze zijn een uitstekend bewaard gebleven voorbeeld van de architectuur uit die tijd en geven een kijkje in de geschiedenis van Mexico toen de Spaanse kolonisten vastbesloten waren de lokale bevolking tot het christendom te bekeren. De kloosters werden gebouwd in regio’s waar veel inheemse volkeren woonden met het doel om meer invloed te krijgen in het gebied.
Alle veertien kloosters zijn open voor bezoekers, elf bevinden zich in de staat Morelos en de drie anderen zijn verder naar het zuiden te vinden in de staat Puebla. Er bestaan speciale toeristenroutes voor een bezoek aan deze structuren, zoals de ‘Route van de vulkaan’ of de ‘Route van de kloosters’. In 1994 zijn de veertien kloosters uitgeroepen tot Werelderfgoed van de UNESCO. De kloosters zijn dus tot nu toe nog steeds intact ondanks de groeiende activiteit van de vulkaan, recente aardbevingen en de soms niet zo vriendelijke elementen. Het gevaar dat ze ten prooi zullen vallen aan lavastromen van de vulkaan is relatief laag, de kloosters zijn namelijk gebouwd op hoger gelegen stukken rots waardoor ze veilig zijn voor de meestal wat lager stromende lava die daar dus omheen gaat.
Nationaal park
Popocatepetl ligt binnen het Iztaccihuatl-Popocatepetl nationale park dat meer dan 45.000 hectare beschermd gebied rond de twee vulkanen omvat. In het park vind je bergweiden en bossen met verschillende soorten dennen, eiken en altijd groen blijvende vegetatie. Hogerop zijn alpen ecosystemen, iets dat zeldzaam is in de normaal tropische omgeving van Mexico. Het park is ideaal om te wandelen, klimmen, kamperen en het doen van andere outdoor activiteiten. Het is een ongerept gebied waar ook konijnen, herten, poema’s en lynx’s voorkomen. Verder is het gebied een rustplaats voor een grote verscheidenheid aan trekvogels, waardoor het een perfecte plek is om vogels te spotten en te fotograferen.
Toegankelijkheid
Over het algemeen is het niet moeilijk om bij de vulkaan te komen tijdens je vakantie reis. Er gaan internationale vluchten naar de nabijgelegen steden Mexico Stad of Puebla en van daaruit zou het geen probleem moeten zijn om een bus te pakken. Vanuit Mexico Stad is het aan te raden een bus te nemen naar Amecameca, een rit van een paar uur. Amecameca is een leuke plek om te verblijven in een lodge, van daaruit is het nog zo’n 25 kilometer over de weg naar het park.
‘Niet-wereldse’ uitstraling
Ondanks de schijnbare dreiging van de vulkaan die duidelijk zichtbaar is door de rook die uit de krater komt, is Poco en omgeving werkelijk een wereld van schoonheid en avontuur die erop wacht ontdekt te worden. De rokende piek voegt een ‘niet-wereldse’ uitstraling toe aan de wildernis in dit ruige land, wat bijdraagt aan de schoonheid en grandeur van de regio. Het is geen wonder dat toeristen bij duizenden hun weg hier naar toe vinden. Het is een plek waar historie en de natuur samenkomen op een meest oorspronkelijke en mogelijk ook meest vernietigende wijze. Afhankelijk van de recente activiteit van Poco zijn sommige gebieden wel of niet toegankelijk voor bezoekers. Blijf in gedachten houden dat het een actieve vulkaan is en dus onvoorspelbaar en mogelijk dodelijk, zodat ‘een respectvolle afstand’ zeker geen overbodige luxe is. Maar zelfs vanaf een veilige afstand is het wonder van Poco nog steeds de moeite van een vakantie reis waard.
4. Nevado de Toluca
Uitgebluste vulkaan
Nevado de Toluca is een uitgebluste vulkaan en de vierde hoogste bergtop in Mexico; hij bevindt zich in het zuiden van Mexico, ongeveer tachtig kilometer ten westen van Mexico-stad in de buurt van de stad Toluca. De caldera (krater) van de vulkaan ligt op ongeveer 4700 meter hoogte en is zo’n anderhalve kilometer breed. De krater is aan de oostzijde open waardoor hij zeer toegankelijk is en aanvankelijk met de auto kon worden bereikt. Maar als gevolg van verslechtering van de weg (afbraak) mag nu niet verder worden gereden tot een parkeerplaats op enkele kilometers voor de krater. De caldera zelf herbergt twee ongerepte meren (‘Meer van de Zon’ en ‘Meer van de Maan’). Het Meer van de Zon is de grootste en diepste van de twee.
Pieken
Rondom het kraterbekken zijn verschillende hoge pieken, met name de ‘Pico del Fraile’ aan de zuidwest kant en de ‘Pico del Aquila’ aan de noordwest zijde; de Pico del Fraile is het hoogste punt van de vulkaan met 4680 meter, terwijl de Pico del Aquila 4640 meter hoog is. De pieken zijn te beklimmen vanaf bepaalde plekken in de kraterrand en via paden aan de westelijke kant van de vulkaan.
Kratermeren
De twee meren zijn, verreweg, de meest bezochte bezienswaardigheden in de regio. Zo trekt ‘het wonder’ van de vulkaan en de eeuwige sneeuw in de nabije heuvels veel dagjes mensen uit de dichtbij gelegen hoofdstad Mexico Stad. Dit is de enige vulkaan in Mexico met kratermeren en deze behoren ook nog eens tot de hoogste in de wereld. De toegankelijkheid van deze meren zorgt eveneens voor hun populariteit. Zo hoef je geen ervaren klimmer en topfit te zijn om de krater te verkennen. Duiken in deze meren is in principe niet aan te raden in verband met de koude temperatuur van het water en de grote hoogten, daarom mogen alleen ervaren duikers met een speciale vergunning in deze meren duiken en dan ook nog op eigen risico.
Ritueel centrum
In de meren zelf zijn oudheden aangetroffen uit pre-Columbiaanse tijden die zeer waarschijnlijk te maken hebben met ceremonies. Men gaat ervan uit dat de meren dienst deden als een ritueel centrum tijdens de pre-Spaanse tijden. Op de bodem van beide meren zijn veel overblijfselen van deze mensen gevonden: in de eerste plaats grote hoeveelheden copal, dat is een boomhars dat als wierook werd gebruikt bij Maya ceremonies en waarvan wordt aangenomen dat het bij bepaalde rituelen brandend op het water dreef. Verder zijn door de jaren heen op de bodem ook kunstvoorwerpen gevonden als keramiek en gebeeldhouwde stenen.
Archeologische vindplaatsen
Andere locaties van archeologisch belang op en rond Nevado de Toluca zijn voornamelijk gelegen langs de wanden en verspreid op de pieken. In totaal zijn er achttien geregistreerde archeologische vindplaatsen op de vulkaan zelf en in het omliggende nationale park met dezelfde naam. De meer bekende en toegankelijke sites zijn: Xicotepek waar messen van groen lavaglas en veelkleurige keramiek zijn gevonden; Pico Sahagun aan de noordzijde waar voornamelijke keramische stukken zijn aangetroffen en El Mirador dat is gelegen op het hoogste punt van de Pico Noreste. Hier zijn sporen gevonden die erop wijzen dat deze plaats door de Maya’s werd gebruikt om de zenith te markeren, het hoogste punt van de zon ten opzichte van de aarde.
Sneeuw
Het klimaat van Nevado de Toluca is te vergelijken met die van de alpen. Het is een enorm verschil met het tropische en sub-tropische klimaat in de rest van Mexico. Het is hier het gehele jaar door onveranderd koud. Sneeuw komt hier regelmatig voor en kan op elk willekeurig moment vallen. De zwaarste sneeuwval is in het regenseizoen van mei tot oktober, tijdens deze maanden is er ook een grotere kans op mist. De droogste sneeuwvrije periode voor een bezoek tijdens je vakantie reis is in de maanden november tot en met maart.
Bergbeklimmen
De grootste trekpleister van Nevado de Toluca zou het bergbeklimmen kunnen zijn. Het is niet een uitdagende bergtop voor ervaren klimmers maar is wel ideaal voor diegene die het avontuur wil ervaren, en dat ook nog in een schitterende omgeving. Het is ook een goede plek voor bergbeklimmers om zich voor te bereiden voor een meer uitdagende klim. Veel klimmers komen hier om aan de hoogte te wennen en de benodigde vorm te behalen. De omgeving op de bergtoppen en het kraterbekken is prachtig en het uitzicht onder meer op de meren van de Zon en de Maan is vanaf deze vaak met sneeuw bedekte pieken echt wonderbaarlijk.
Er zijn genoeg accommodaties in de buurt te vinden zodat je de klim in alle vroegte kunt beginnen en dus genoeg tijd hebt. De nachtelijke harde wind neemt in het algemeen om zeven uur in de ochtend af. Voor een minder ervaren klimmer is het aan te bevelen om een gids te huren omdat sommige paden langs de toppen moeilijk zijn te onderscheiden. Het westelijke gedeelte van de krater rand is het meest ideaal voor een beklimming, je volgt de rand ongeveer vijf tot zes kilometer. Dit is een gekartelde bergkam die een prachtig uitzicht biedt en een aantal van de hoogste pieken bevat zoals de Pico del Fraile en de Pico del Aquila. De meeste klimmers zijn dus aan de westkant te vinden, maar de meer ervaren die op zoek zijn naar een uitdaging kunnen hun klim vanuit de krater zelf beginnen. Dit is een steile klim en moeilijk maar tevens zeer opwindend en de moeite waard.
Drukte
Je moet een kaartje kopen voor een bezoek aan de Nevado de Toluca maar dat zal je de kop niet kosten. De drukte kan soms lastig zijn, vooral in het weekend. Dan zitten de wegen in beide richtingen vaak overvol en kunnen er files ontstaan. Dus dit kan ook een reden zijn om een kamer in één van de weg lodges te huren zodat je ‘s morgens vroeg op weg kunt en zo de drommen bezoekers vanuit Mexico Stad en Toluca voor kunt zijn. Er zijn ook camping opties in de buurt of op de berg, dat zijn meestal kleine hutjes. Die hoef je niet te reserveren.
Verstoring van het ecosysteem
Gezien de schoonheid, de grootsheid en kostbaarheid van Nevado de Toluca is het echt bedroevend dat de puurheid van de vulkaan en omringende ongerepte natuur enigszins wordt bedreigd. Al is het een beschermd nationaal park, vele omwonenden kappen illegaal hout, dumpen afval of laten hun vee op of rond de vulkaan grazen en schade aanrichten. De verstoring van het landschap en het ecosysteem begint zichtbaar te worden en, helaas, veel van de lokale ambtenaren doen weinig om dit te voorkomen. De nabijgelegen stad Toluca heeft een bevolking van meer dan een miljoen en groeit snel. Veel van deze mensen leven onder de armoedegrens en zien het park met zijn ‘rijkdommen’ als hun enige middel om geld te verdienen. Het is een delicaat evenwicht tussen mens en natuur en, zoals gewoonlijk, wanneer deze twee krachten met elkaar in botsing komen trekt de natuur meestal aan het kortste eind. Wellicht is er nog maar één optie: het gebied uitroepen tot biosfeerreservaat hetgeen de vulkaan veel meer wettelijke bescherming biedt. Maar nogmaals, deze bescherming is zo sterk als degenen die het handhaven.
5. Chichén Itzá
Maya-beschaving en cenotes
Centraal gelegen op het schiereiland Yucatan was Chichen Itzá al bijna duizend jaar voor de komst van de Spaanse veroveraars het centrum van de Maya-beschaving. De Maya’s hebben waarschijnlijk voor deze locatie van hun stad gekozen vanwege de vele ‘cenotes’ in de regio. Cenotes zijn kalksteen zinkgaten in de grond waar meestal grondwater in staat, en de omringende beschaving gebruikte dat dankbaar als drinkwater. De ‘heilige cenote’ was het meest belangrijk voor de Maya’s van Chichen Itzá, in deze cenote zouden ze jonge vrouwen hebben geofferd aan hun regengod.
Tolteken
In die tijd trokken veel mensen op bedevaart naar Chichen Itzá, want het was een heilige stad. Het bleef het centrum van de Maya-cultuur in de regio, ook toen in het jaar 987 cosmetische en culturele veranderingen plaats vonden door de komst van de Tolteken. De komst van dit volk was sterk bepalend voor de lokale bevolking. Men gaat ervan uit dat de Tolteken degene waren die zijn begonnen met het offeren van mensen om de goden gunstig te stemmen. De Tolteken hebben ook veel invloed gehad op de architectuur van Chichen Itzá en wat er vandaag nog te zien is, is een fusie van Maya en Tolteekse stijlen.
Tempel van Kukulcan
Chac, de Maya regengod, werd hier hartstochtelijk aanbeden maar de gevederde slang-godheid Kukulcan was toch het belangrijkst. Kukulcan is vandaag de dag nog steeds een bekend symbool in de Mexicaanse cultuur, nu beter bekend onder de naam Quetzalcoatl. De belangrijkste tempel in Chichen Itzá is in feite de Tempel van Kukulcan. Toen de eerste Spanjaarden dit enorme tempel complex zagen, dachten ze dat het een fort of iets dergelijks was waardoor het gebouw nu nog bekend staat als El Castillo.
Naast El Castillo zijn er nog een aantal andere oude tempels in Chichen Itzá; een aloud sportveld waar de Maya’s een atletisch balspel speelden; een aantal grote stenen platforms en een observatorium (sterrenwacht). Het observatorium is van grote betekenis omdat de stad zelf een waar eerbetoon lijkt aan de hemel en de seizoenen. De Maya’s hadden een zeer nauwkeurige kalender en in Chichen Itzá kan men nog zien hoe ze de jaren, de seizoenen en de maanden vereerden in hun architectuur.
De tempel van Kukulcan werd gebouwd met de Maya-kalender in gedachte en dat zie je duidelijk in de constructie. Elke zijde van de enorme piramidevormige tempel heeft 91 treden die leiden naar een platform aan de top. Het totaal van deze vier zijden met 91 treden plus het bovenste platform is gelijk aan 365 dagen, en dat is het aantal dagen in het Maya jaar. Men gaat ervan uit dat de negen platforms van de tempel de achttien maanden van de Maya-kalender vertegenwoordigen en de 52 panelen het aantal jaren dat het duurt voor de kalender zich herhaalt. Het meest indrukwekkende, of in ieder geval het meest opvallende in het ontwerp van El Castillo is te zien tijdens de lente en de herfst. Bij een bepaalde stand van de zon ten opzichte van de aarde (equinox) kruipt de schaduw als gevolg van de architectuur naar beneden als een slang tot het aan de voet samenkomt met een stenen slangenkop. Tijdens de winter zonnewende kan men zien dat de zon de trap lijkt te beklimmen naar de top, daar even blijft hangen en vervolgens via de trap aan de andere kant naar beneden daalt. Helaas zal de zon voorlopig de enige blijven die de trappen kan beklimmen. Bezoekers kunnen dit niet meer. Als maatregel in een poging de ruines in tact te houden is het bezoekers niet meer toegestaan om de trappen van El Castillo te beklimmen.
Balvelden
El Castillo bevindt zich in het centrum van Chichen Itzá en is daarom het beste herkenningspunt voor bezoekers om van daaruit de verdere omgeving te verkennen. Ten westen van El Castillo is het grote Maya balveld te vinden. Van alle nog steeds bestaande Maya balvelden is die in Chichen Itzá het best bewaard gebleven. Het balveld is een lang vlak stuk grond met aan de lange zijden omgeven door stenen muren. De uiteindes hebben muren met hoog geplaatste stenen hoepels. Hoe het spel precies werd gespeeld is niet duidelijk, wel is bekend dat er een zware rubbere bal werd gebruikt en dat het spel te maken had met de aanbidding van de zon. Het veld vertegenwoordigde de aarde, de bal was de zon en de hoepel was een gat in de aarde om de zon door te laten. Zodra de bal door de hoepel werd gespeeld was het spel voorbij. Het is bekend dat sommigen die de wedstrijd verloren werden geofferd en wellicht ook degenen die de bal (de zon) op het veld (de aarde) lieten vallen.
Andere tempels
Andere tempels in Chichen Itzá, waaronder de Tempel van de Jaguars, werden gebouwd naast de balvelden. Verondersteld wordt dat de edelen hoog op de trappen van de tempel naar het spel daaronder keken. Men schat dat de tempel van de Jaguars in dezelfde tijd werd gebouwd als de tempel van Kukulcan. Onder sommige tempels bevinden zich nog andere gebouwen. De Maya‘s hadden de gewoonte om eeuwen later een nieuwe tempel bovenop de bestaande te bouwen.
De Tempel van de Krijgers is een massieve structuur met grote zuilen en schilderingen op gepleisterde wanden. In het gebouw bevinden zich slangvormige kolommen ter ere van de god Quetzalcoatl. Aan de basis van deze met astrologische symbolen en tekens versierde beelden zijn bassins die werden gebruikt als olielampen.
Observatorium
Men gaat ervan uit dat het oude observatorium van Chichen Itzá werd gebruikt om de bewegingen te volgen van de zon, de maan, venus en de pleiaden (sterren). Het gebouw heet in het Spaans El Caracol of de slak, wat te maken heeft met de wenteltrap in het interieur. De Maya’s hechtten grote waarde aan het volgen van de hemellichamen en men gaat ervan uit dat het observatorium meerdere keren opnieuw werd gebouwd en geconfigureerd om zo nauwkeurig mogelijk de hemel te kunnen observeren. Het bouwwerk rust op een stenen sokkel van ongeveer vijfenveertig meter hoog op een prachtige plek van waaruit je de sterren kunt bekijken als je besluit na zonsondergang te blijven.
Chichen Itzá is gelegen in de tropische staat Yucatan waardoor het in de regio overdag behoorlijk heet is, ook in de schaduw. Zorg tijdens je reis hier naar toe voor water, een breedgerande hoed en veel pesos om eten en souvenirs te kopen bij de lokale kooplui. Als je van plan bent om ‘s avonds een kijkje te nemen, vergeet dan niet een zaklamp mee te nemen want het kan erg donker zijn in de ruines, behalve wanneer je op tijd bent voor een prachtige lichtshow die elke avond wordt opgevoerd.
Verwondering
Chichen Itzá geeft je echt een kijkje in het verleden waarbij je je blijft verwonderen over het feit waar de Maya’s zonder de huidige moderne technologie bij de bouw toe in staat waren. Deze stenen monumenten bewijzen nog steeds ontegenzeggelijk dat deze cultuur getuigde van grote intelligentie en inzicht. Ook de nauwkeurigheid van de Maya-kalender zorgt ook vandaag de dag nog voor verbazing. Het is zeker de moeite waard om vanuit de hete toeristische plekken, zoals Cancun en Cozumel, met een bus een uitstapje van een dag te maken naar Chichen Itzá.
Overbodig om te zeggen, maar vergeet niet je camera of andere opname-apparatuur mee te nemen als je deze tempels gaat bezoeken tijdens je vakantie. Souvenirs van andere toeristische bezienswaardigheden zullen zeker verbleken bij die van Chichen Itzá. Een belevenis om nooit te vergeten!
6. Teotihuacan
Grootste pre-Columbiaanse stad
Gesticht in ongeveer 11 jaar voor Christus en opgebouwd tot 250 jaar na Christus, was Teotihuacan de grootste pre-Columbiaanse stad in de nieuwe wereld met een geschatte bevolking van meer dan 125.000 mensen. Het begon als een religieus centrum, gelegen in de hooglanden ten noorden van Mexico Stad en het werd al snel niet alleen de meest dichtbevolkte stad in de nieuwe wereld maar, niet verrassend, ook de grootste. Zo dichtbevolkt was Teotihuacan dat ze een soort van hedendaagse appartementenstructuren met meerdere etages bouwden om de mensen te huisvesten.
Werelderfgoed
Vandaag de dag is Teotihuacan een grote verzameling van archeologische vondsten die erop wachten om nader verkend te worden, het ligt ongeveer 65 kilometer ten noorden van Mexico Stad en is dus gemakkelijk te bereiken. Het is de meest bezochte archeologische locatie van heel Mexico en staat vanaf 1987 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Met de (huur)auto duurt de trip vanaf Mexico-Stad ongeveer 45 minuten als je de snelste weg neemt, maar er zijn ook alternatieve routes die wat langer duren maar meer avontuurlijk en mooier zijn.
Vervoermiddelen zijn beperkt toegestaan op het terrein. In de omtrek van het park bevinden zich een aantal interessante en unieke restaurants die zeker de moeite waard zijn om ook daar een kijkje te nemen als je de tijd hebt. De vindplaats zelf is zeer groot en zelden worden auto’s toegestaan om gasten rond te rijden tussen de ruines maar voor lokale hotelgasten wordt daar af en toe een uitzondering voor gemaakt. Zoals bij veel van dergelijke ruines is het verstandig om rekening te houden met de hoge Mexicaanse temperaturen en is het aan te raden om één of twee flessen water mee te nemen en af en toe een rustpauze in te lassen in de schaduw. De klim naar de toppen van de piramides kan ook behoorlijk inspannend zijn, dus doe dat ook rustig aan.
Op het terrein zelf vind je enkele lokale kooplui waarvan de meesten zelfgemaakte producten en souvenirs van de stad verkopen zoals fluiten, juwelen van vulkanisch glas, beeldjes en zilverwerk. Houd er rekening mee dat de Mexicaanse kooplui volhardend kunnen zijn en genieten van de sensatie van het afdingen. De lokale politie is ook aanwezig in en rond Teotihuacan, ze zijn over het algemeen vriendelijk en behulpzaam.
Wonderen
En dan nu aandacht voor de wonderen op het terrein zelf. Aangezien er zoveel te zien is, beperken we ons tot vier belangrijke bezienswaardigheden die je niet mag missen bij een bezoek aan Teotihuacan. Deze vier hotspots zijn, in willekeurige volgorde:
- De Tempel van de Maan. Een middelgrote piramide ongeveer in het midden van het park;
- De Tempel van de Zon. Een grote, hoge piramide met een spectaculair uitzicht op de omgeving. Dit is dus een tempel gewijd aan de zon en zoals te verwachten is de tocht naar de top vaak in de volle zon zodat water en zonnecreme zeker geen overbodige luxe zullen zijn tijdens je klim.
- De tempel van Quetzalcoatl. Een heilige tempel gewijd aan de gevederde slang godheid.
- Museo Teotihuacan. Gewijd aan de geschiedenis van het park met een aantal fantastische bezienswaardigheden waaronder een miniatuur model van Teotihuacan.
- De Tempel van de maan kreeg zijn naam van de Azteken nadat ze Teotihuacan hadden ontdekt (de werkelijke bouwers van de stad zijn niet bekend. Volgens de Azteken waren het de vroege Tutons, maar de meningen van historici zijn daarover verdeeld). Bezoekers zijn toegestaan om de piramide te beklimmen om van het uitzicht te genieten. Zoals bij de meeste tempels van Teotihuacan wordt ook deze tempel nog steeds onderzocht naar geheimen die betrekking hebben op vroeger gebruik en historie. Men gaat er al geruime tijd van uit dat er zich grafkamers binnen deze tempel moeten bevinden en de recente opgraving van menselijke resten met bijbehorende spullen lijkt dit te ondersteunen.
De Tempel van de zon werd voltooid in ongeveer 200 jaar na Christus. De verwachting is dat er, net als bij de Tempel van de Maan, onder of binnenin deze enorme piramide nog andere structuren bestaan. De Tempel van de Zon is één van de grootste constructies ooit gebouwd in Zuid-Amerika met een omvang van 215 vierkante meter en een hoogte van 65 meter. De ambachtslieden die de tempel hebben gebouwd moeten ongelooflijke kundige steenhouwers en creatievelingen zijn geweest. Veel van het interieur is versierd met houtsnijwerk, beelden en muurschilderingen.
Zoals mag worden verwacht bevat de Tempel van Quetzalcoatl verscheidene gegraveerde slangachtige afbeeldingen aan de zijkanten, en zijn er meer dan 250 reliefs en beeldhouwwerken van slangenkoppen te zien waarvan er veel met openingen in de bek waar bepaalde objecten in werden geplaatst. Volgens sommigen zijn het in totaal 265 slangenkoppen, een per dag van het kalenderjaar. In het fundament van de tempel zijn al meer dan tweehonderd lichamen opgegraven van wie de meesten mannen waren, gekleed in oorlogsuitrusting. Hoe dichter bij het centrum van de tempel hoe groter de rijkdom was van de offers die bij de lichamen werden gevonden. Het bouwwerk is gelegen op het zuidelijke uiteinde van de ‘Laan van de doden’ tegenover de Tempel van de Maan.
Het wordt aanbevolen een bezoek aan Teotihuacan te beginnen met de bezichtiging van het Museo Teotihuacan. Op de internetsite van het museum kun je al een indruk krijgen van wat er allemaal te zien is. Het geeft je een inzicht van de oude culturen, de beschaving, de goden en hoe de mensen in die tijd leefden. Eén van de hoogtepunten van het museum is een ruimte met een glazen vloer met een miniatuur model van het terrein met de belangrijke piramides, tempels en andere vermeldenswaardige plaatsen. Verder bevat het museum verscheidene artefacten uit de oude ruines van Teotihuacan, kunstwerken, aardewerk en sieraden. Een aantal van deze vondsten zijn van zeer recent.
Vergeet je camera niet
Gezien de ligging, de grootte en het inzicht wat het geeft over het verre verleden van dit continent, is het begrijpelijk waarom er zoveel bezoekers massaal naar Teotihuacan trekken tijdens een vakantie reis. De ruines zijn, voor het grootste deel, goed bewaard gebleven al zijn enkele als gevolg van erosie veroorzaakt door menselijk verkeer inmiddels tot verboden gebied verklaard. Deze structuren, die overigens ver uit elkaar liggen, kunnen nog wel van een afstandje worden geobserveerd maar aanraken is niet meer toegestaan. Voor het grootste deel is Teotihuacan open en toegankelijk maar, zoals gezegd, het is vrij groot. Vergeet je camera niet en geef jezelf meer dan een dag om dit wonder volledig te kunnen beleven.
7. Witte stranden in Mexico
Oostkust
De stranden van Mexico trekken jaarlijks miljoenen toeristen vanwege het tropische klimaat en de vriendelijkheid van de mensen. Maar in de eerste plaats zorgt de zachte branding, het kristalheldere water en het witte zand ervoor dat de bezoekers er niet genoeg van kunnen krijgen en steeds weer terugkeren. De meerderheid van de belangrijkste stranden van Mexico is gelegen aan de oostkust van het land waar de kleine golfen van de Caribische Zee bevorderlijk zijn voor de vorming van een schilderachtig en ideaal ‘strandplaatje’ dat zich goed leent om te waden, te zonnebaden en te duiken.
Westkust
De westelijke Pacifische kust echter heeft zijn ‘strandjuweeltjes’ meestal weggestopt in afgelegen inhammen en baaien en in vriendelijke rotsachtige stiltegebieden. Deze stranden worden verondersteld meer in trek te zijn bij sportvissers dan bij strandgangers.
Tulum
Tulum, in de buurt van Cancun aan de Caribische kust is een spectaculair strandgebied. Niet alleen is het water daar zeer helder en blauw en de ongerepte stranden poederachtig en wit, maar heeft deze regio ook een rijke Maya-geschiedenis met vele bewaard gebleven oude gebouwen en ruïnes. Als je daar op het strand gaat liggen kun je je laten imponeren door het eindeloze traject van de blauwe zee om vervolgens een blik te werpen op oude kalkstenen structuren die zich daar al bevonden voor dat Columbus ooit een voet op het Amerikaanse continent had gezet.
Tulum is een deel van de Riviera Maya, het belangrijkste strand heet Boca Paila. Het strand bevindt zich op ongeveer 130 kilometer ten zuidoosten van Cancun en er zijn busjes die je vanaf de stad er naar toe kunnen brengen, maar er zijn ook accommodaties in de buurt van het strand. Het gebied is nog grotendeels ongerept en onontwikkeld en is over het algemeen een vredige en rustige locatie voor diegene die echt de pure rust zoeken en de stress van het dagelijkse leven achter zich willen laten.
Maroma
Eveneens aan de Riviera Maya is het Maroma strand een verborgen geheime ‘parel’, voor het grootste deel uit de buurt van de meer populaire en meer drukke stranden bij Cancun. Het ligt ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Cancun en de lokale overheid daar doet er alles aan om Maroma te beschermen waardoor de vele hectaren strand en regenwoud een gehele eigen wereld op zich lijkt, ver weg van de rest van de wereld.
Het aanwezige resort is zorgvuldig met de hand gebouwd (geen bouwmachines) om de omgeving zo min mogelijk te verstoren en bevat gestucte strandhutten die geheel overgaan in de natuur met de blauwe zee en de lange witte zandstranden. Lokale regels zorgen ervoor dat er nauwelijks aan ontwikkeling wordt gedacht zodat de huidige ecologie en de paradijselijke omgeving zeker nog een tijd in tact zullen blijven.
Isla Mujeres
Ook in de omgeving van Cancun bevindt zich Isla Mujeres op ongeveer 10 kilometer voor de kust van het Mexicaanse schiereiland Yucatan in de rustige Caribische Zee. Het is een tropisch gebied en het klimaat is daar altijd warm tot heet en de zon schijnt meestal. Met andere woorden, het is altijd het perfecte weer voor een dag op het strand. Vanaf Cancun kun je een boot of een veerpont nemen of zelfs worden overgevlogen.
Eenmaal op het eiland met een lengte van ongeveer 15 kilometer vind je veel stranden waar je kunt wandelen en genieten. Naast het bakken in de zon en zwemmen kun je hier ook walvishaai tochten maken, snorkelen, duiken of zwemmen met dolfijnen. Dit soort activiteiten vind je over het gehele eiland en het meest gebruikte vervoer is een huurfiets of golfkarretje. Weg van de stranden biedt het eiland ook een authentiek Mexicaans landschap met een vriendelijke bevolking, schilderachtige dorpjes met Mexicaanse kunst en kunstnijverheid die je niet kunt vinden in meer cooperatieve toeristische trekpleisters.
Playa del Carmen
Playa del Carmen is van oorsprong een klein vissersdorp gelegen aan de Caribische kust in de buurt van het eiland Cozumel. Het dorp heeft in de loop der jaren een make-over ondergaan met luxe appartementen, hotels en restaurant ketens met Amerikaanse invloeden rondom of tussen de lokale woningen en winkels.
Er is eigenlijk maar één strand in Playa del Carmen, zonder naam. Tot nu toe heeft niemand de moeite genomen om het strand een naam te geven. Ondanks alle nieuwe gebouwen en bedrijven in de stad, is het strand nog steeds de belangrijkste attractie aan de kalme Caribische wateren. Het strand wordt ook nog afgeschermd door het eiland Cozumel, dat een beetje een buffer vormt tegen de open zee. Veel vrouwelijke inwoners en bezoekers kiezen er overigens voor om topless rond te lopen op het strand van Playa del Carmen al is dit technisch gezien illegaal, maar niemand lijkt zich daar druk over te maken.
Cabo San Lucas
Aan de zuidkust van Mexico’s schiereiland Baja kan de ‘stille oceaan parel’ Cabo San Lucas worden gevonden. Cabo is vrij goed bekend vanwege de nabijheid van de Verenigde Staten en heeft een groot aantal inwoners die engels spreken, waardoor een bezoeker zich tijdens z’n vakantie reis meestal gemakkelijk verstaanbaar kan maken.
Accommodaties zijn er ook in overvloed, van normale hotels tot grote luxe resorts en prive villa’s die kunnen worden gehuurd voor de juiste prijs. De stranden van Cabo San Lucas bieden naast pootjebaden en zwemmen een overvloed aan andere activiteiten. Parasailing, snorkelen, jet-skiën en het verkennen van het nabijgelegen koraalrif zijn slechts een paar voorbeelden. Het is echt een toeristen paradijs met tal van activiteiten voor gezinnen of koppels, en voor degenen die van een trager tempo houden zijn de stranden ideaal om met een koele tropische drank te luieren en te genieten van bijvoorbeeld een betoverende zonsondergang.
Punta Mita
Als we verder kijken naar de vaak over het hoofd geziene en genegeerde stranden van de westkust van Mexico, is Punta Mita het vermelden waard. Het is een klein kustdorp bekend om zijn prachtige golfbanen, maar ook met een aantal mooie stranden. Gelegen op de noordelijke punt van de Banderas baai is de zee daar voor de kust over het algemeen wilder dan bij de oostkust en is het zand niet zo schilderachtig wit. Maar de stranden blijven zeer geschikt om ontspannen te zonnebaden, te zwemmen, te snorkelen en te duiken. Rotsen zijn hier in overvloed, voor het grootste deel zijn ze omvangrijk en zichtbaar inclusief een aantal opvallende rotsformaties, bogen in zee en zeegrotten.
Oaxaca
Ver naar het zuiden langs de Pacifische kust ligt wat momenteel één van de best bewaarde geheimen van Mexico is: de staat Oaxaca. Vooral arm en geïsoleerd, maar als er meer en meer vakantie bezoekers de schoonheid en pracht hier weten te vinden, dan kan dat zeker veranderen. De afgelegen stranden van Oaxaca liggen op ongeveer 13 kilometer afstand van de stad en om daar te komen kan al een avontuur op zich zijn afhankelijk van het seizoen en de omstandigheden op de weg.
Als je éénmaal bent gearriveerd op de stranden van Oaxaca, zul je merken dat het geen doorsnee Mexicaanse stranden zijn. Dat wil zeggen dat er weinig toeters en bellen in de omgeving aanwezig zijn voor toeristen, maar de schoonheid compenseert alles: schitterende zandstranden omgeven door weelderige regenwouden aan een diepblauwe zee.
Een overvloed aan stranden
Mexico telt veel meer stranden dan die hier zijn besproken, zodat het zeker aan te raden is om ook zelf op zoek te gaan naar andere verborgen pareltjes of toeristische hot-spots die hier niet aan bod zijn gekomen. Er is geen gebrek aan strandgebieden in Mexico en voor elk wat wils: zanderig of ruig, doordrenkt met de lokale cultuur of ‘verrijkt’ met de luxe en comfort van vijf sterren hotels. Eén ding is zeker, je zult zeker genieten van je verblijf op welk strand dan ook waar je naar toe gaat.